Żywienie wcześniaka

 

Jednym z kluczowych elementów opieki nad dzieckiem urodzonym przedwcześnie jest odpowiednie postępowanie żywieniowe.

Wzrastanie noworodków urodzonych przedwcześnie różni się istotnie od wzrastania dzieci urodzonych w fizjologicznym terminie porodu.

"Przed wypisem ze szpitala dziecka urodzonego przedwcześnie lekarz neonatolog powinien opracować i przedstawić rodzicom i lekarzowi pierwszego kontaktu plan żywienia w domu"

Plan żywienia

Plan żywienia

Plan żywienia dziecka urodzonego przedwcześnie powinien uwzględniać czynniki ryzyka zaburzeń wzrastania.

Zabezpieczenie potrzeb energetycznych po wypisie ze szpitala, oprócz analizy wzrastania, wymaga dokładnie zebranego wywiadu dotyczącego sposobu karmienia dziecka.

Karmienie mlekiem matki jest metodą najbardziej fizjologiczną. Jego rola jest szczególnie ważna w przypadku dzieci urodzonych przedwcześnie. Pokarm naturalny zawiera najwłaściwsze proporcje składników pokarmowych, zapewniające efektywne wchłanianie wszystkich składników, ma właściwości immunologiczne, zawiera enzymy, hormony i czynniki wzrostowe. Przed wypisem ze szpitala dziecka urodzonego przedwcześnie lekarz neonatolog powinien opracować i przedstawić rodzicom i lekarzowi pierwszego kontaktu plan żywienia w domu.

 

Żywienie wcześniaka

Monitorowanie stanu odżywienia dziecka urodzonego przedwcześnie jest przydatne do wdrożenia odpowiedniego postępowania żywieniowego. Podstawą oceny są siatki wzrastania opracowane przez Fenton. Zapotrzebowanie energetyczne wcześniaka po urodzeniu jest wysokie i sięga 110-135 kcal/kg m.c./dzień. Trudno jest mu sprostać, zwłaszcza gdy okres okołoporodowy jest powikłany ciężkim stanem, zakażeniem, niewydolnością oddechową.

Zabezpieczenie potrzeb energetycznych po wypisie ze szpitala, oprócz analizy wzrastania, wymaga dokładnego zebrania wywiadu dotyczącego sposobu karmienia dziecka.

Karmienie mlekiem matki jest metodą najbardziej fizjologiczną.

Zaleca się korzystanie ze wzmacniaczy pokarmu kobiecego w przypadku wyłącznego karmienia piersią. Czas ich stosowania nie jest określony, ale można przyjąć, że wskazane są do czasu, aż dziecko osiągnie masę ciała odpowiednią dla wieku postkoncepcyjnego według siatek wzrastania, np. Fenton, oraz oceniając dynamikę oceny BMI.

W przypadku nadmiernych przyrostów masy ciała (przy przekroczeniu 2 kanałów centylowych) należy ograniczyć podaż wzmacniaczy, np. do połowy liczby karmień, i po 2 tygodniach przeprowadzić ponowną analizę wzrastania, weryfikując sposób karmienia.

Żywienie dziecka urodzonego przedwcześnie tzw. mieszanką powypisową (ang. post discharge formula, PDF) jest alternatywą dla karmienia mlekiem matki.

Opublikowane badania wskazują, że diety wzbogacone stosowane po wypisie często poprawiają parametry wzrastania, w szczególności w przypadku chłopców. Przy odpowiedniej podaży energii zwiększona podaż białka sprzyja przyrostowi beztłuszczowej masy ciała i zwiększaniu się obwodu głowy, na co ma wpływ większy stosunek białka do energii. Zawartość energii w mleku dla wcześniaków (ang. preterm formula, PTF) wynosi 80-90 kcal/100 ml, zaś w tzw. mieszance powypisowej (PDF) 72-75 kcal/100 ml. Daje to możliwość wyboru mleka w zależności od toru wzrastania dziecka. Jeżeli jest on zgodny z torem wzrastania (przyrosty masy i długości ciała) odpowiednim do kanału centylowego dla indywidualnego toru dziecka, to właściwa będzie mieszanka powypisowa. W przypadku niesatysfakcjonujących przyrostów masy i długości ciała należy wybrać mieszankę dla wcześniaków.

Mieszanka dla wcześniaków jest szczególnie przydatna w żywieniu noworodków z pozamacicznymi zaburzeniami wzrastania (ang. extrauterine growth retardation, EUGR). Stosowanie mieszanki powypisowej przez pierwszych 9 miesięcy życia może być wskazane u noworodków urodzonych przedwcześnie i z wewnątrzmacicznymi zaburzeniami wzrastania (ang. intrauterine growth retardation, IUGR), jeżeli uzyskuje się prawidłowe przyrosty masy i długości ciała.

Przez pierwszy okres po wypisie (ok. 2 tyg.) należy stosować metodę żywienia, która była wykorzystywana w szpitalu, i następnie, po ocenie stanu odżywienia uwzględniającej nie tylko masę i długość ciała, lecz także obwód głowy, dokonać weryfikacji.

Kontrowersje budzi czas wprowadzenia pokarmów uzupełniających (mleka matki lub mleka przemysłowego) − zbyt wczesne może sprzyjać wystąpieniu otyłości w późniejszych okresach życia, zbyt późne z kolei wystąpieniu zaburzeń karmienia. Niestety, zdefiniowanie pojęć „zbyt wczesne” i „zbyt późne” nie jest łatwe i wymaga indywidualnej oceny stopnia dojrzałości dziecka. W świetle obecnej wiedzy wprowadzenie pokarmów uzupełniających przed początkiem 5. m.ż. jest niekorzystne ze względu na ryzyko nadwagi w późniejszych okresach życia. Z reguły dziecko urodzone przedwcześnie może otrzymać pokarmy stałe, gdy osiągnie wiek 5-8 miesięcy, pod warunkiem że ma co najmniej 3 miesiące wieku skorygowanego, a rozwój motoryczny umożliwia mu bezpieczne jedzenie. Wiek skorygowany 5 miesięcy wydaje się odpowiedni do wprowadzenia pokarmów innych niż mleko.